Zellker

Lazurowa idea

Dialogi na każdy dzień tygodnia

Dialog 2: O człowieku

O filozofii

Filozofia nie tylko dla filozofów

Człowiek od zawsze poszukiwał sensu. Marzenie, by dostrzec w świecie harmonię, przekonać się, że wszystko wokół jest uporządkowane, że jest się częścią tego ładu – towarzyszyło tak filozofom, jak i artystom, naukowcom oraz zwykłym ludziom od zarania dziejów. Znalezienie odpowiedzi na fundamentalne pytania niesie obietnicę pewności i równowagi pośród niepokojów egzystencji. Dziś, w dobie coraz szerszej wiedzy i postępującej specjalizacji poszczególnych dziedzin nauki, może być nawet trudniejsze.

O człowieku autorstwa Józefa Częścika (podpisującego się pseudonimem Zellker) to druga część (po wydanym przed trzema laty tomie O rzeczywistości) cyklu publikacji pod tytułem Lazurowa idea, która jest zaproszeniem do fascynującego świata filozofii – nie tylko dla filozofów.

Lazurowa idea

O człowieku

Co to znaczy być człowiekiem? Czy jesteśmy zwierzętami, czy kimś/czymś więcej? Czym jest świadomość? Czy siedzibą umysłu jest mózg? Czy wolność oznacza wyzwolenie się od zobowiązań? Czy kierując się wolną wolą, możemy pragnąć zła? Czy w świecie zwycięża rozwój, czy śmierć? Te i inne intrygujące nas od wieków pytania stawia Zellker i – co bynajmniej nie jest oczywiste we współczesnej przestrzeni dyskursywnej – proponuje konkretne odpowiedzi, zapraszając nas przy tym do samodzielnego myślenia. Pełnymi garściami czerpie z aktualnej wiedzy naukowej (m.in. antropologicznej, biologicznej, fizycznej), odwołując się również do tradycji filozoficznej i literackiej. Autor dąży do stworzenia syntetycznego obrazu świata i odkrycia ogólnych praw, które nim rządzą. Niniejsza książka jest kontynuacją rozważań podjętych w poprzedniej książce Zellkera, O rzeczywistości – tym razem uwaga zostaje skierowana na to, co swoiście ludzkie.

Publikacja uzyskała entuzjastyczną recenzję i pozytywne opinie wydawnicze.

Książka jest niezwykłą intelektualną przygodą, zarówno dla młodego odbiorcy, który buduje swoją wiedzę, stawiając pierwsze kroki na drodze ku lepszemu poznaniu siebie i otaczającego nas świata, jak i osób, które w swoim odczuciu takowe próby podejmowały wielokrotnie. […] Dzieło to polecam także osobom, które z przyjemnością podejmują wyzwania stawiane naszym umysłom, które są w pełni świadome tego, że prawdziwa nauka nie jest dogmatyczna, że nie ma w niej autorytetów, że jest wolna, że ważne jest to, czy pielęgnujemy umiłowanie myślenia, które wyzwoli w nas kreatywność i nauczy niezależności.

dr hab. Wioletta Nowaczewska

Imponująca wielość zebranych i zręcznie zaprezentowanych w książce informacji z rozmaitych gałęzi współczesnej wiedzy naukowej pozostałaby jedynie zgrabną kompilacją, gdyby nie umożliwiała […] zrozumienia siebie jako człowieka. […] Autor odżegnuje się od redukcjonistycznej wizji antropologicznej, sprowadzającej człowieka jedynie do poziomu biologicznego lub tłumaczącej ludzkie zachowania przez odwołanie się do sfery procesów fizycznych i chemicznych. Jednocześnie ustalenia naukowe są dla niego ważne, wręcz niezbędne, aby można było mówić o człowieku w sposób uzasadniony i prawdziwy.

prof. dr hab. Adam Świeżyński

[…] jest to bardzo ważny tekst na tle przesadnie akademickiej, skostniałej filozofii, która nie ukazuje piękna i niezwykłości człowieka. […] Dzieło Józefa Częścika [Zellkera] wpisuje się w narastający nurt paradygmatycznych przemian, zwiastujących – jak się wydaje – powstanie nowego, bardziej integralnego modelu badań naukowych pozwalających nam przybliżyć się do zrozumienia tajemnicy rzeczywistości, w szczególności nas samych.

dr hab. Jan Wadowski, prof. PWr

– Wolna wola nie jest aktem jednorazowym, jest bowiem aktem rozciągniętym w czasie, to znaczy świadomym i ciągłym podtrzymywaniem aktu zrodzonego w jakiejś chwili. Jeśli nawet podczas naszego pierwszego spotkania podjąłeś decyzję: Z tym starszym panem chcę się zaprzyjaźnić, to nici byłyby z naszej przyjaźni, gdybyśmy – i ty, i ja – jej nie podtrzymywali. A to już jest wysiłek.
– Wysiłek kojarzy mi się z czymś nieprzyjemnym: mordęgą, mozołem, znojem.
– A mi kojarzy się z pracą, czyli najcenniejszą treścią naszego życia. Konfucjusz przed wiekami miał powiedzieć: „Pokochaj swoją pracę, a nie przepracujesz ani jednego dnia więcej w swoim życiu”. Wybierz pracę, wysiłek, zaangażowanie con amore, a wówczas stanie się to twoją pasją, nie zaś mordęgą
– Oks, Emanuelu. Skoro mam wolną wolę, mogę robić, co mi się tylko podoba.
– Nie! Nie myl wolności, czyli efektu wolnej woli, ze swawolą, którą można by nazwać chorą wolnością. Wolna wola jest zawsze wyborem między wartościami. Mogę wybierać między objadaniem się tłustymi pączkami a umiarem w jedzeniu. Mogę nie kupić kolejnego pączka albo kupić i podarować go głodnemu. Mogę podarować go głodnemu bez słowa albo ze słowami ubolewania nad jego położeniem. Za każdym wyborem kryją się preferowane przeze mnie wartości: obżarstwo, panowanie nad swoimi zachciankami, altruizm, altruizm na pokaz i tak dalej.
– Ale przecież wybór może być zdeterminowany przez geny, instynkt, popędy, emocje i Bóg wie co tam jeszcze.
– I co z tego? Rozmawialiśmy już o woli zależnej od niższych
poziomów, kiedy to im niższa sfera mentalna, tym wolna wola
(czytaj: wola na poziomie nous, bo tylko ta może być wolna) ma mniej do powiedzenia. Pomimo to możemy tak przemodelować
nasz umysł, że nawet tam, na niższych poziomach, wola intelektu będzie miała coś do powiedzenia, chociaż nie zawsze bezpośrednio.

O rzeczywistości

Józef Częścik, niejako na przekór współczesnym tendencjom, w przystępny sposób łączy w książce wiedzę z zakresu filozofii, fizyki, chemii oraz biologii z nieszablonowym podejściem do opisywanych problemów. Pokazuje bogactwo, różnorodność, ale i jedność rozmaitych obszarów rzeczywistości. Udowadnia, że podział na odrębne dziedziny naukowe to w dużej mierze konwencja stworzona przez człowieka. Zainspirowany dziełami Platona, wraca do tradycyjnej, szlachetnej i przyjaznej dla czytelnika formy dialogu, zapraszając go do uczestnictwa w toczonej na kartach książki rozmowy. Na końcu każdego rozdziału znajduje się streszczenie omawianych w nim zagadnień.

Autor publikacji jest filozofem wolnym strzelcem, a także pisarzem, redaktorem oraz wydawcą. Nad systemem filozoficznym, który określa mianem lazurowej idei, pracuje od końca lat 70.

Co mamy na myśli, gdy mówimy, że ktoś lub coś „jest”? Czym jest byt? Co o tym świadczy? Co w bycie jest wyjątkowego, a co czyni go częścią większych całości? Co jest w nim najważniejsze, a co tylko przygodne? Co decyduje o jego rozwoju lub rozpadzie? Oto pytania, które od wieków stawiają ontolodzy. A gdy uświadomimy już sobie złożoność otaczających nas bytów, naturalna ciekawość wiedzie nas do pytania o przyczynę tej niebywałej różnorodności. Czy istnieje jedno źródło, z którego wszystkie byty biorą swój początek? Wiele cennych intuicji mieli starożytni Grecy, posługujący się terminem arche – pierwotnej zasady i przyczyny wszystkiego. Czy jednak udało im się znaleźć przekonującą odpowiedź na pytanie, co nią jest? –  zastanawia się autor, wyznaczając obszar rozważań, które podjął w pierwszej części cyklu.

Dzięki książce O rzeczywistości stajemy się świadkami dyskusji mądrego, doświadczonego życiowo Emanuela i jego zdolnego, kreatywnego, a nierzadko też zbuntowanego ucznia Justasa. Emanuel docenia wysiłki wielkich Greków, ale proponuje własne, nowatorskie rozwiązanie. Intuicja nadal zajmuje tu miejsce honorowe, lecz towarzyszy jej wiedza z zakresu fizyki, chemii i biologii. W którym punkcie różne nauki mogą się spotkać? Czy na podstawie sformułowanych przez nie praw można przewidzieć, co stanie się ze światem w przyszłości? Czy jeśli znamy wszystkie małe elementy układanki, to możemy ułożyć z nich coś zupełnie nowego i niespodziewanego?

– Gdybyś mnie zapytał, ile nóg ma stół, przy którym siedzimy, powiem ci prawdę i tylko prawdę, lecz na pytanie, dokąd zmierza świat, moja odpowiedź nie będzie już tak oczywista. 
– Słyszałem, że byli tacy, którzy celowo nie chcieli odpowiadać na pytania, na które odpowiedzi ze swej natury nie są oczywiste, więc zachowywali się tak, jakby tych pytań wcale nie było.  – Niestety, byli tacy i są nadal. Ale przecież nie można się zamykać w ciasnym kokonie bezdyskusyjnej oczywistości, jeśli nie chcemy, by ten kokon nas udusił. „To ważne i zbawienne, aby mówić również o rzeczach niepojętych” – uważał Carl Gustav Jung. Jeśli na trudne pytania nie będą odpowiadać ludzie w miarę kompetentni, w szczególności naukowcy i filozofowie, na pewno znajdą się szarlatani, którzy zrobią to za nich ze szkodą dla nas wszystkich. 
– Chcesz powiedzieć, że lepsza jest odpowiedź ocierająca się o błąd niż wydumana fantazja? 
– Tak, ale nawet ta wydumana może zawierać jakieś przebłyski intuicji, jest tedy lepsza od redukcjonistycznego ubóstwa. 
– Redukcjonistyczne ubóstwo? Co przez to rozumiesz? 
– Uparte odmawianie światu wszelkiej głębi, między innymi poprzez algebraiczne sprowadzanie całości do sumy elementów. 
– Spodziewam się, że odsłonisz przede mną fragment tej głębi. 
– A ja z kolei się spodziewam, że ty nie potraktujesz odpowiedzi, które ode mnie usłyszysz, jako czegoś pewnego i niezmiennego, lecz jako punkt wyjścia do dalszych dociekań…

O autorze

Zellker

Zellker to pseudonim literacko-filozoficzny Józefa Częścika (ur. 1955), nauczyciela, filozofa wolnego strzelca, pisarza, redaktora, wydawcy, przedsiębiorcy, współwłaściciela Grupy Wydawniczej Harmonia. Studiował na KUL-u w latach 1974–1980. Od końca lat 70. XX wieku pracuje nad systemem filozoficznym zwanym lazurową ideą, który zostanie przedstawiony w powstającym obecnie kilkutomowym opus vitae autora. O rzeczywistości jest pierwszą częścią tego dzieła, zaś kontynuację rozważań przynosi tom O człowieku.

Recepcja

Kalendarium

Serdecznie zapraszamy na spotkanie autorskie z Józefem Częścikiem (Zellkerem) na temat książki „O człowieku”:

  • 18 listopada 2025, godz. 18.00Gdańsk, Filia Naukowa Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Josepha Conrada Korzeniowskiego, ul. Obrońców Wybrzeża 

O książce

Premiera

sierpień
2025

Wydawnictwo

Wydawnictwo UNUO

Oprawa

Twarda

Liczba stron

792 strony

Cytaty

Czy to nie z lęku biorą się nasze wszystkie brudne uczucia, typu nienawiść, niechęć, drażliwość, wrogość i odraza? Czy nie lęk rodzi wszelkiej maści fanatyzmy, nietolerancje i teorie spiskowe?
Krzycząc to samo, co inni – co rzeczywiście może mieć miejsce w tłumie – łatwo jest zakrzyczeć głos własnego sumienia.
Nie jest winą nauki, że jej osiągnięcia są wykorzystywane między innymi przez niegodziwych polityków. Większa w tym nasza wina, skoro takich niegodziwców wybieramy i pozwalamy im rządzić.
harmonia logo
harmonia logo
harmonia logo
harmonia logo
harmonia logo